Ceuk tinimbangan sim kuring mah, catetan harian anu saperti kieu penting hartina pikeun masarakat, komo deui pikeun kahirupan urang Sunda anu mindeng titatarajong dina nyurahan deui titinggal mangsa ka tukangna, kaasup dina pandanganana ngeunaan bangsa sejen, nepi ka balukarna teu pati ajeg dina nyawang pikahareupeunana. Henteu rea anu bisa dipak keur babandingan teh, lantaran umumna anu diparake rujukanana teu kurang-kurang anu henteu nyoko kana fakta nu sabenerna. Anu ditembrakkeun ku Ajip dina catetan harianana, sanajan sipatna subyektif, jeung ngurung waktu anu kadieunakeun, cek pangrasa mah bisa dipake salasahiji sumber pikeun ngabeungharan pakaya batin, kaasup dina enggoning ngeunteung kana nu ka tukang-tukang, nyurahan pajamanan anu keur kaalaman kiwari jeung pikeun nyawang mangsa-mangsa nu bakal datang. Bakal leuwih gede hartina, lamun aya urang Sunda sejenna anu milu nyumbangkeun rupaning pangalaman jeung sawanganana sarta dipublikasikeun ka balarea. Ku cara kitu batin urang Sunda tangtu bakal leuwih beunghar.